Po wielu latach ciężkiej pracy, postanowiłem po przejściu na emeryturę, przenieść się w dzicz. Taką trochę prawdziwą, a trochę po prostu na wieś. Chciałem mieć kawałek ziemi, uprawy, lasu i zapomnieć o mieście. Po kilku miesiącach znalazłem idealny kawałek ziemi wraz zabudowaniami.
Problem ze zwierzyną leśną? Postaw siatkę!
Że była wiosna, to pełną parą zacząłem prace. Oczywiście ogródek, uprawne poletko i chciałem kupić też grzybnię do kawałka swojego lasu. Słyszałem jednak, że lubią tu się zapuszczać dziki i jelenie. Nie wiedziałem tylko czy to opowieści wyssane z palca czy będę potrzebował naprawdę mocnej leśnej siatki. Te dwa rodzaje zwierząt mają sporą siłę i potrafią poradzić sobie z niezabezpieczonym odpowiednio materiałem. Gdyby okazało się to prawdą, to musiałabym wziąć inną siatkę niż planowałem. Myślałem o małych oczkach i niskiej wysokości, bo chciałem tylko zagradzać zające i lisy. Poszedłem na drugi dzień do sołtysa i po prostu zapytałem jakiej zwierzyny można się spodziewać w moim lesie. Okazało się, że opowieści o dzikach to bajki, co najwyżej może do mnie przyjść bezpański pies. Na takie potrzeba siatki co najwyżej na sto sześćdziesiąt centymetrów z rozstawem na piętnaście. Ucieszyłem się i zapytałem jeszcze jaki jest najlepszy producent siatki leśnej. Sołtys polecił mi tego, od którego wszyscy ze wsi biorą ogrodzenia. Dostałem namiary i jeszcze tego samego dnia udałem się po zakup. Mógłbym nawet zdążyć z montażem, gdybym się pospieszył. Niestety, nie udało się. Siatka jest prosta w montażu, ale zapomniałem ile mam ziemi!
Dopiero ogradzając ją zdałem sobie sprawę ze swego bogactwa. I wcale nie mam na myśli tu ceny tej nieruchomości, ale wszystkie dobra, które na niej były. Grzyby, jeżyny, zioła, mnóstwo zwierząt i świeżego powietrza. Złośliwe zwierzaki niestety też miałem, stąd ogrodzenie. Ale świetnie sobie z nimi poradziłem – bezkonfliktowo.
